44 THIEVES, J.BOWBLY
Evrimsel bağlanma teorisi, çocukların dünyaya biyolojik olarak önceden başkalarıyla bağ kurmaya programlı geldiklerini ve bunun hayatta kalmaları için önemini vurgular. Bowlby’ye göre, bağlanma dünyayı, benliği ve diğerlerini anlamak için zihinsel temsilleri içeren önemli bir süreçtir. Birincil bakıcıyla olan ilişki gelecekteki tüm sosyal ilişkiler için bir prototip haline gelir ve bireylerin başkalarıyla etkileşiminde önemli bir rol oynar.
John Bowlby, bebek ile annesi arasındaki ilişkinin, hayatın ilk beş yılında sosyalleşme için en önemli şey olduğuna inanıyordu. Bu birincil ilişkinin bozulmasının suçluluk, duygusal zorluklar ve antisosyal davranışlara yol açabileceğine inanıyordu.
Bu hipotezini test etmek için, bir çocuk kliniğinde 44 ergen suçluyu inceledi. Kırk dört çocuktan oluşan başka bir grup ergen ise kontrol grubu olarak seçildi. Çalışma için her çocuğun IQ’su ve çocuğun duygusal tutumunu bir psikolog tarafından test edildi. Aynı zamanda bir sosyal hizmet uzmanı, çocuğun erken yaşamının
ayrıntılarını (örneğin, ayrılık dönemleri) kaydetmek için bir ebeveynle görüştü.
Hırsızlardan 14’ünün (% 32) ‘şefkatsiz psikopati (affectionless psychopathy)’ gösterdiğini (başkalarını önemsemedikleri veya başkalarına şefkat gösteremedikleri) bulundu. Kontrol grubunda ise çocukların hiçbirinde şefkatsiz psikopati görülmedi. Bowlby ayrıca ‘şefkatsiz psikopati’ gösteren ergenlerin %86’sının 5 yaşından önce uzun bir anne ayrılığı yaşadıklarını buldu. Şefkatsiz psikopat teşhisi konulmayan hırsızların sadece% 17’si anne ayrılığı yaşamıştı. Kontrol grubundakilerin ise sadece 2’si ilk 5 yılında uzun süreli bir ayrılık yaşamıştı.
Bu sonuçlar ışığında Bowlby, çocuğun erken yaşamındaki anneden ayrılma / yoksunluğun kalıcı duygusal hasara neden olduğu sonucuna varmıştır.
Kaynakça:
Bowlby, J. (1944). Forty-four juvenile thieves: their characters and home-life (II). International Journal of Psycho-Analysis, 25, 107-128.
Hazırlayan: Psikolojik Danışman Betül Köksal
