UZAK MESAFELİ İLİŞKİ SAĞLIKLI BİR ŞEKİLDE YÜRÜYEBİLİR Mİ?
Uzak mesafeli ilişkinin daha az tatmin edici ve ayrılma olasılığının daha yüksek olduğunu varsaymak kolay gözükse de yapılan araştırmalar durumun böyle olmadığını gösteriyor. Araştırmaların çoğu, çiftler arasındaki mesafeye bağlı olarak ilişki doyumunda ve ayrılma ihtimallerinde bir fark olmadığını bildiriyor.
Uzak mesafeli ilişkinin yürümesini etkileyen faktörlerden biri bilişsel uyumsuzluktur. Buna göre uzun mesafeli ilişkilerde olan insanlar, nadiren fiziksel olarak bir araya gelmelerine rağmen ilişkiyi devam ettirmek için çok çaba sarf ettikleri için bu tutarsızlığı, partnerlerini veya ilişkilerinin gidişatını çok olumlu değerlendirerek tolere etmeye çalışabilirler. Yani şöyle düşünebilirler: “Neredeyse hiç görmediğim biriyle sürdürdüğüm bu ilişkiye çok emek harcıyorum, eğer gerçekten harika bir partnerim olmasaydı muhtemelen bunu yapmazdım!”
Ayrıca bir idealleştirme de yapılıyor olabilir. Bir çift birbirini sadece belli günlerde görürse, partnerlerinin yaşadıkları sıkıntılara da yakinen tanık olmaları ve bunları yönetmeleri gerekmez. Bunun yerine kişiler, en iyi davranışları sergiledikleri kısıtlı zamanlarda görüştükleri için ilişkilerini buna uygun olarak daha olumlu değerlendirme eğiliminde olabilirler.
Yapılan bir çalışmada, uzun süreli ilişkilerde tatminliği sağlayan birkaç faktörün olduğu belirtilmiştir. Buna göre; uzak mesafeli ilişkiye daha ılımlı yaklaşanlar, ilişkilerinin geleceğini daha kesin görenler, mesafeli ilişkinin bir gün sona ereceğine ve ortak bazı hedefler doğrultusunda bir araya geleceklerine inanan çiftlerin ilişkiden daha yüksek oranlarda tatmin duydukları görülmüştür. Ayrıca kişisel anlamda psikolojik sağlık durumunun iyi olması ve kişisel problemlerin ilişkiyi nasıl etkilediği konusunda daha yüksek bir bilince sahip olanların da uzak mesafeli ilişkiden daha fazla doyum alması muhtemel! (Dargie ve diğerleri, 2015)
Bu tür ilişkilerde kişilerin kendi ihtiyaç ve deneyimlerinden yola çıkarak sahip oldukları inanç ve beklentilerini incelemeleri, bunları partnerleriyle detaylı şekilde konuşup tartışmaları oldukça önem taşımaktadır.
Dargie, E., Blair, K. L., Goldfinger, C. ve Pukall, C. F. (2015). Go long! Predictors of positive relationship outcomes in long-distance dating relationships. Journal of Sex & Marital Therapy, 41(2), 181-202.
Hazırlayan: Psikoloji Öğrencisi Özge İlhan
